Θα πει η ομάδα σου ‘’Δεν φοράς προστατευτικό νάρθηκα, δεν παίζεις;’’ αυτή τη σεζόν;

Οι αθλητικές λέσχες σε πολλές χώρες του κόσμου ενθαρρύνονται να προστατεύουν τους παίκτες τους και ακλουθούν τη νέα πολιτική «Δεν φοράς αθλητικό νάρθηκα, δεν παίζεις» (No mouthguard, no play).

Σύμφωνα με τον Δρ Peter Alldritt, πρόεδρο της Στοματικής Επιτροπής Υγείας της Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας της Αυστραλίας (ADA) του, κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι υποβάλλονται σε θεραπεία για την αντιμετώπιση οδοντιατρικών τραυματισμών που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με φορώντας έναν προστατευτικό νάρθηκα, ατομικά προσαρμοσμένο για κάθε αθλητή.

Με αυτό κατά νου, θα εξετάσουμε τους έξι σημαντικότερους λόγους για τους οποίους οι αθλητικοί όμιλοι και τα σχολεία θα πρέπει να καταστήσουν υποχρεωτική τη χρήση προστατευτικού νάρθηκα κατά τη διάρκεια της άθλησης, των αγώνων αλλά και των προπονήσεων.

1. Ένας εξατομικευμένος νάρθηκας δεν προστατεύει μόνο τα δόντια – Βοηθά στο να απορροφηθούν και να εξαπλωθούν οι επιπτώσεις ενός χτυπήματος στο πρόσωπο, προλαμβάνοντας έτσι κατάγματα στη γνάθο, πληγές στο πρόσωπο, διασείσεις η τραυματισμούς στη βάση του κρανίου. Είναι πιο άνετος και προσφέρει μεγαλύτερη προστασία από έναν απλό νάρθηκα του εμπορίου.

2. Τα αθλήματα με σωματική επαφή μπορεί να περιλαμβάνουν χτυπήματα – Η χρήση αθλητικού προστατευτικού νάρθηκα είναι αυτονόητη σε αθλήματα που περιλαμβάνουν σωματική επαφή όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το μποξ, το καράτε, το τζούντο και όλες οι υπόλοιπες πολεμικές τέχνες.

3. Τα δόντια κινδυνεύουν και στα υπόλοιπα αθλήματα – Οι προστατευτικοί νάρθηκες συνιστώνται ανεπιφύλαχτα και σε σπορ στα οποία περιλαμβάνονται συγκρούσεις όπου πτώσεις, αγκώνες, μπάλες ή σφαίρες μπορεί να κάνουν σοβαρή ζημιά. Τέτοια αθλήματα είναι το μπέιζμπολ, η ποδηλασία, το σκέιτ, το βόλεϊ, το σκι, το πόλο και η ξιφασκία.

4. Ακόμη και οι προπονητές χρειάζονται προστασία – Μία μελέτη που έγινε σε ομάδες ράγκμπι νέων στην Αυστραλία αποκάλυψε ότι πάνω από 90% των προπονητών είχαν αντιμετωπίσει έναν τραυματισμό από κάποιο παίκτη στα δόντια ή στο πρόσωπο και μάλιστα σχεδόν οι μισοί από αυτούς είχαν τραυματιστεί πάνω από μια φορά.

5. Ένας νάρθηκας κοστίζει πολύ λιγότερο από έναν τραυματισμό – Ο εξατομικευμένος αθλητικός νάρθηκας κοστίζει πολύ λιγότερο από ότι η αποκατάσταση ενός τραυματισμένου δοντιού. Η επιδιόρθωση σπασμένου δοντιού με στεφάνη μπορεί να κοστίσει περίπου 300-400 ευρώ ενώ η αντικατάσταση ενός δοντιού που χάθηκε από τραυματισμό με εμφύτευμα μπορεί να κοστίσει πάνω από 1200 ευρώ.

6. Είναι πολύ εύκολο να κατασκευαστεί ένας νάρθηκας – Η διαδικασία κατασκευής ενός προστατευτικού νάρθηκα περιλαμβάνει τη λήψη αποτυπωμάτων του στόματος του ασθενή, μια εύκολη και ανώδυνη διαδικασία η οποία διαρκεί λιγότερο από δύο λεπτά στο ιατρείο. Έπειτα τα αποτυπώματα αποστέλλονται στο εργαστήριο όπου κατασκευάζεται με ακρίβεια ο εξατομικευμένος νάρθηκας από εξαιρετικής ποιότητας πολυμερές υλικό πιστοποιημένο από την Αμερικανική Οδοντιατρική Ομοσπονδία.

“ Για όλους λοιπόν τους παραπάνω λόγους θα πρέπει να εφαρμοστεί και στους ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους αλλά και στα σχολεία η πολιτική του «Δε φοράς προστατευτικό νάρθηκα; Δεν παίζεις!» που έχει ήδη προστατέψει χιλιάδες αθλητές στον κόσμο από σοβαρούς τραυματισμούς. Ας δώσουμε σε μικρούς και μεγάλους την ευκαιρία για ασφαλή άθληση και ξέγνοιαστο παιχνίδι!!”